VOOR NEDERLANDS, SCROLL NAAR BENEDEN

If you think this is going to be a blog about all the things you can do in San Francisco with kids.. or even without kids.. it’s not. There are luckily numerous of these blogs on the internet. For us, SF was a place to adjust to the time difference and sort all things out. The jetlag hit the kids (and us) hard, and Nora became ill the second day with a high fever, so we couldn’t do much. Also, it rained the ENTIRE time!

On Monday, we arrived with two(!) cabs with all the stuff at our AirBNB, we ordered some food and went to bed. Deliveries ware made, and thanks to our lovely host, it was all waiting for us when we got there.

Oh, you thought we had enough stuff? Think again! Amazon delivered carseats, IKEA bedding and stuff (to replace the fleece blankets that were standard for the RV) and there was a foldable bath, some toys for Max from Lovery (you know this brand? It’s awesome!) and some local stuff, like the TrailMagik, we’ll get in to that another time. The first load of laundry is in the washer, because our sweet host let’s us use hers. 

Tuesday we want to go outside, as suggested by many blogs about jetlags and kids. Of course, it is raining, but in between rain showers we see a local park with playground and have lunch at a nice local cafe. I’ve met a local mom on the playground and she offers to take me to a grocery store in the afternoon, something I gladly accept with all the steep roads (1.4km is not that far, but up and down the hill is intense!). Once I am home again, Nora is running a real high fever, so we take care of her, eat some pasta and turn in early. The kids generally wake up at 0:30 or 3:30, so we need some extra zzz’s! Only Max has no trouble, he wasn’t set on a schedule anyway. 

Wednesday was supposed to be our sight-seeing day. Only, Nora is still feverish. Because staying in all day won’t help, we put her down for an extra nap in the morning and decide to hit te road in the afternoon. We don’t have a car, and decide on public transportation.

After we strapped all the kids in carriers (Max on my chest in the baby carrier, Nora in a Kid-carrier on Gerard’s back an Siebe on his own two feet), we leave our neighbourhood. Well. Once we left our little bubble, there were many many homeless people, addicts and their made-up-homes, and a lot of stuff laying around. We didn’t feel very safe (and you could write TOURIST in caps on our foreheads) so we decided to download the Uber app and get an Uber. In NL, I bought an e-sim, that comes in very handy by now.

Our first driver is a very nice gentleman, and he brings us to Fisherman’s Warf. This is THE tourist place, but we don’t mind. In the pouring rain, we walk over to Pier 39 to see the seals. Siebe is having the time of his life, running around in the rain, splashing, and looking through his binoculars (the wrong way, that’s apparently easier). I’m very happy with a babycarrier-coat by MamaLila, Max and I happen to stay very dry. Afterward we go to the tram, als the next touristic attraction of SF. 

Again, still in the pouring rain, we take a ride. We go up and down the streets and even though Nora is curled up against her father and Max is done with the carrier, we enjoy (well, mostly Siebe) the ride. It is lovely. We end up completely soaked and quickly take an Uber home. Hot showers for everyone, pasta and to bed!. 

Thursday, our RV is delivered!!! Nora is still ill, so in the morning we prepare all our stuff and when it arrives around noon, brought all the way from Colorado I go through different stages of stress. From ‘this RV is enormous’ to ‘our stuff will never fit’ to ‘maybe it will’ to ‘thank God, everything is inside’. Everything is clean, I washed al the bedding, the carseats are installed and most of our stuff is inside. We almost ready.

Friday we pack the last things and it is THE big day.. our road trip starts!! Our neighbourhood was filled with narrow streets (well.. it certainly felt even smaller sitting inside that RV), with great slopes, up and down. Luckily, Gerard has his truck driver’s license, but even than it was kind of an adventure to get out. 

We hadn’t seen the Golden Gate Bridge, or even that much of San Francisco yet, so we decided to go there. It was the first day without rain, so we took advantage. The advantage of a jet lag (well, if you travel to this time zone), you’re up very early. Okay, so 3:30 wasn’t our ideal time to get up, but after three hours of convincing, Nora fell asleep again but Siebe was wide awake, so we had breakfast at 6AM. 

If your want to travel North, you have to cross right through the city. Up and down, San Francisco has delightfull steep roads, as Gerard said, ‘It’s kind of skiing on a slope’. A little stop at the REI to pick up our ‘America the Beautiful’ pass, what gets you in to all the parks voor $80, and some travel mugs for coffee. This store was amazing, with all kinds of stuff you want to have camping, but somehow I convinced myself (okay, maybe because the RV is already fully loaded with stuff) to only buy two cups (can you imagine, it’s the smallest size, and would be the largest in the Netherlands). Once we reached Fort Baker, from which you have excellent views of the bridge, we made lunch (with this view) and looked around for a bit.

If you know me, you’ll know I love Apple. So when Google showed us the way to our first campsite, and it was like a 5 minute detour to see the famour Apple building, I couldn’t resist. Anyhow, the campus is closed, to you can’t actually get to the building, but there was a visitor centre (with a store ofcourse) and a virtual tour, which was nice. Yes, ofcourse I bought some stuff. Airtags for the kids, so we won’t lose them next week in Disney World! And maybe something for myself as well..

My brother Alex travels for work to San Francisco and happened to be there this weekend, so we met up and drove to the campsite in Henry Cowell State Park together. It was pooring rain, and if you think evertyhing is always peaceful, think againg. Nora was still ill and didn’t sleep properly in the afternoon, and we were later than normal with food, so she screamed/cryed for I think 90 minutes. My ears hurt, and everything I (or Gerard for that matter) was wrong. By 9PM everyone was exhausted and in bed. 

Our first night in the RV!! Siebe and Nora in their bunkbed, Max with us and Alex above the driver’s seat. We slept like babies. Well, not that babies generally sleep during the night, but as the saying goes.. we slept very well. 

NEDERLANDS

Als je denkt dat je hier gaat lezen wat je allemaal kunt doen in SF kom je bedrogen uit. Gelukkig zijn er veel andere blogs waarbij je wel goede adviezen krijgt. SF was voor ons een tijd om te landen, en in het ritme te komen. De jetlag was met kinderen pittig, en Nora werd op de tweede dag ziek en had vier dagen stevige koorts. Ook regende het een soort van continu. 

Op maandag, nadat we uiteindelijk met 2 taxi’s aangekomen zijn bestellen we eten en gaan naar bed. De besteldiensten hebben hun best gedaan en dankzij de lieve host staan onze pakketjes klaar. Oh, je dacht dat we genoeg spullen hadden? Nee joh! Amazon leverde autostoeltjes voor Nora en Siebe, Stokke een opvouwbaar badje, IKEA dekbedden etc (ipv van de meegeleverde fleecedekens, het is toch voor een half jaar) en nog iets van lokale ondernemens; de TrailMagik waarover later meer en een speelkleed voor Max (van Lovery, ken je dat? Mooi spul!!). De eerste was mag de machine in, die we van onze super host mogen gebruiken. 

Dinsdag gaan we naar buiten, tussen de buien door naar een buurt cafe (superleuk lokaal plekje met lekker eten) en spelen in een speeltuin. Ik ontmoet een andere moeder, die zo vriendelijk is om me in de middag mee nemen naar een supermarkt, om boodschappen in te slaan! Eenmaal thuis kook ik, en heeft Noor inmiddels echt hoge koorts dus die kan na paracetamol haar bed in. Omdat de kindjes eigenlijk standaard vanaf 0:30 wakker zijn, gaan we vroeg naar bed. Eigenlijk is alleen Max meteen aangepast, die had toch nog geen ritme!

Woendag wilden we onze sight-seeing dag doen, maar Noor heeft nog steeds hoge koorts. Omdat de hele dag binnen zitten ook niet ideaal is leggen we haar in de ochtend op bed en wagen we het er begin van de middag op. Omdat we op zo’n tram willen rijden besluiten we geen kinderwagen mee te nemen. Ik draag Max, Gerard draagt Nora in de draagrugzak op zijn rug. Gerard heeft een plan, en we willen de bus nemen. We lopen de wijk uit en… belanden in een hele andere wijk! Tussen de daklozen en hun tijdelijke woningen komen we op een soort industrie terrein, waar nog meer daklozen en verslaafden rondlopen. We wachten even op de bus.. en besluiten een Uber te bestellen. Zo onveilig voelen met drie kleine kinderen is toch suboptimaal. We nemen onze eerste Uber, en het was een supervriendelijke vent! Hij brengt ons naar Fisherman’s Warf, DE toeristische plek van SF. Het stroomt van de regen, en in die regen lopen we naar Pier 39, om de zeehonden te zien. Siebe vindt het fantischtisch, rent door de plassen, springt en probeert alles (omgekeerd) door zijn verrekijker te bekijken. Hij vindt het een feest. Ik ben erg blij met de draagjas van Mama.. waarin je dus de jas over je draagzak kunt dichtritsen en iedereen droog blijft. Daarna lopen we naar de tram, nog zo’n ultieme toeristische attractie.

Wederom in de stromende regen hebben we een plekje op de tram, en hoewel Noor als een klein ziek meisje tegen papa aanzit en Max ook wel klaar is in de draagzak heeft Sieb het mega naar zijn zin. En wij ook. Als we door- en doornat op de eindstop aankomen nemen we snel een Uber naar huis. Hete douches voor iedereen, pasta en naar bed!

Donderdag komt de camper!!!!! Noor is nog steeds ziek dus in de ochtend bereiden we het inpakken en uitpakken voor. Als de camper rond 11:30 aankomt ga ik verschillende stadia van stress door. Ik ga van ‘wat een enorme camper’ naar ‘onze spullen passen er nooit in’ naar ‘misschien past het toch’ en ‘gelukkig, alles zit erin’. Het beddengoed is fris gewassen, de stoeltjes staan erin, de meeste spullen. We zijn er nagenoeg klaar voor. 

Vrijdag is de grote dag… we gaan op pad! De buurt waarin onze AirBnB stond (trouwens een enorme aanrader) was heerlijk rustig en kindvriendelijk maar ook gevuld met supersteile en smalle straten. Dus even rustig inkomen met rijden zat er niet in! Gelukkig heeft Gerard zijn vrachtwagen rijbewijs! Avontuurlijk was het wel. We besluiten op deze halfbewolkte morgen eerst naar de Golden Gate Bridge te rijden (anders ben je toch niet in SF geweest?) en Gerard mag ook de stad door cruisen. Een korte stop bij de REI (waanzinnige winkel, soort Bever XL) om de America the Beautiful pas op te halen, waarmee we voor eenmalig $80 alle Nationale Parken in mogen en we zijn los. We lunchen met uitzicht op de brug en rijden vervolgens naar Henry Cowell State Park. 

Als je me een beetje kent weet je dat ik dol ben op Apple. Dus als een van de routes je vlak langs het mooie hoofdgebouw en campus leidt moet je daar natuurlijk even stoppen. Gelukkig is het weer begonnen met regenen, en omdat je de gesloten campus niet op mag blijft alleen het Visitor Center over.. met een mooie Virtual Tour van het gebouw en Apple Store. Tsja. We hadden natuurlijk nog wat nodig. De dollar staat weer iets gunstiger toch? Alex, mijn broer, die in SF is voor werk komt langs en reist een klein stukje mee. Hij regelt wat boodschappen en we rijden naar Henry Cowell Campground. Super mooi, maar het regent nog steeds. We staan tussen de bomen en deze campsite heeft geen faciliteiten behoudens een picknicktafel en een vuurkorf, maar die zijn nu nat. We koken in de camper, en maken een extra bed op. En als je denkt dat alles hier lekker rustig en harmonieus verloopt? Nora gilt 90minuten, ziek en oververmoeid, en na eindeloos proberen slapen we toch allemaal rond 9uur. Die nacht slapen we allemaal diep en heerlijk.

De volgende ochtend is het tijd om verder te reizen!